Skip to content
Menu
Planeta natury
  • Witam.
  • Kontakt z naturą
  • Kuchenne chwile
  • Zdrowie i uroda
  • Zdrowa dieta
  • Naturalne środki czystości
  • Dekoracje
  • Polityka prywatności
Planeta natury

Sadziec konopiasty (Eupatorium cannabinum) na kobiece dolegliwości i nie tylko.

Opublikowano 8 sierpnia, 20218 sierpnia, 2021

Sadziec konopiasty (Eupatorium cannabinum), roślina z rodziny astrowatych, występująca w Europie, Azji i Afryce Północnej. Spotykana zwykle na terenach podmokłych, w pobliżu rzek, stawów, wzdłuż potoków. Kwitnie od czerwca do września.
Surowcem zielarskim jest kwitnące ziele – liście i kwiaty (Herba Eupatorii) a także korzeń sadźca (Radix Eupatorii).
Roślina charakteryzuje się gorzkim i ostrym smakiem w związku z zawartością eupatoriopikryny, laktonu seskwiterpenowego.  Korzenie wykopuje się od kwietnia do czerwca, przed kwitnieniem. Zbiór kwiatów odbywa się od czerwca do września.

Spektrum działania ziela sadźca jest dość szerokie, warto się zatem bliżej przyjrzeć roślinie.                                                                      To jedno z tych ziół, na które powinny zwrócić szczególną uwagę kobiety mające problemy ginekologiczne.

Aromatyczne kwiaty sadźca

Zaleca się stosowanie korzenia lub ziela (zarówno świeżego jak i suszonego) przy dolegliwości takich jak:
–  stany grypowe
–  przeziębienie
–  zapalenie górnych dróg oddechowych
–  zapalenie oskrzeli
–  zapalenie pęcherza moczowego
–  choroby nerek
–  choroby kobiece (jajników, jajowodów, stany zapalne macicy, problemy z miesiączką)
–  schorzenia wątroby
–  -//- pęcherzyka żółciowego
–  -//- śledziony
–  reumatoidalne i zesztywniające zapalenie stawów
–  leczenie i profilaktyka kamicy żółciowej oraz przerostu prostaty

Według medycyny ludowej szczególnie korzeń sadźca w postaci wodnych wyciągów, stosowany jest przy leczeniu kolki żółciowej, zastojów żółci, zapalenia pęcherzyka żółciowego oraz obrzęku wątroby. Odwar z korzeni działa rozkurczowo, żółciopędnie i przeciwzapalnie.
Co ciekawe – wodny wyciąg działa ochronnie na miąższ wątroby, pomimo że zawiera alkaloidy pirolizydynowe.

Stosowanie zewnętrzne (najlepiej napar na świeżym zielu) do okładów na siniaki, wypryski, obrzęki, obrzęki nóg, problemy skórne (świerzb), płukanki przy zapaleniu dziąseł.

Napar: 1 łyżkę ziela zalać szklanką wrzącej wody, zaparzać 20 min, pić 2-3 razy dziennie po 100 -150 ml.                                                         
Działanie:  rozkurczowe, przeciwbólowe, żółciopędne, przeciwzapalne, przeciwobrzękowe i immunostymulujące.                                     

Odwar: gotować korzeń lub ziele 15-20 minut na wolnym ogniu, dawkowanie jak wyżej.

Nalewka: świeże lub suszone ziele zalać alkoholem 40% (w proporcji 1:5) wytrawiać co najmniej przez tydzień.
Zażywać 3 razy w ciągu dnia po 4-5 ml

Macerat: świeże ziele zalać wodą 1:1 (macerować 8 godzin), zażywać 3 razy dziennie po 5 ml.                                                                Może być zamrożony w kostki lodu po 5 ml  lub zakonserwowany alkoholem 40% 1:1 (10 ml 3 razy dziennie).

Napar i odwar z ziela lub korzenia może na niektórych działać przeczyszczająco.

Uwaga : przedawkowanie preparatów z tej rośliny może spowodować wymioty lub biegunkę.
Kobiety ciężarne i karmiące nie mogą zażywać preparatów z sadźca ze względu na obecność substancji genotoksycznych, teratogennych, embriotoksycznych i cytotoksycznyc
h. 

We francuskich publikacjach na temat ziół, znalazłam jeszcze informacje, co do stosowania rośliny przy problemach z cellulitem i trądzikiem różowatym.
Popularne nazwy z jakimi można się  tu spotkać  to ziele czy trawa Św. Kunegundy lub konopie wodne. Sokiem z rośliny naciera się zwierzęta, aby odstraszyć owady.

Wywar  przeciw cellulitowi : 30 gramów korzenia lub ziela na 1 litr wody. Gotuj 10 minut, przefiltruj. Przytrzymaj kompres przez 3 do 4 minut. Powtórzyć 3 razy.
Przeciw trądzikowi różowatemu należy stosować letnie okłady z wywaru od 1 do 2 minut, 2 razy dziennie.

Żródła tekstu: ”Medycyna dawna i współczesna” Dr H. Różański, ”Secrets d’une herboriste” Marie-Antoinette Mulot, ”Livre des bonnes herbes” Pierre Lieutaghi.

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Kategorie

Archiwa

Najnowsze komentarze

  • ziemiak - Skrobia ziemniaczana – jak zrobić.

Instagram

Follow on Instagram

Kategorie

Tagi

chleb (3) chleb na drożdżach (4) chleb na drożdżach i zakwasie (2) chleb na zakwasie (2) chleb pszenny (1) chleb w garnku (2) chleb z ziarnami (3) ciasta (2) ciastka (3) ciemny chleb (1) dania fit (1) danie niskokaloryczne (1) desery (3) domowe chleby (2) domowy chleb (4) fit przekąska (2) jak upiec chleb (3) kalendarz zbioru ziół (1) kapusta kiszona (2) kiedy zbierać zioła (1) lecznicze drzewa (2) maseczka do twarzy (2) murzynek ciasto bez jajek (1) na przeziębienie (2) pesto (2) proste danie (1) sok z trawy pszenicznej (1) tamaryszek (1) tamaryszek drobnokwiatowy (1) trawa pszeniczna (1) własny chleb (1) zakwas (2) zakwas na chleb (2) zapiekanka z bakłażanów (1) zapiekanki (1) zapiekany bakłażan ziemniak i mozarella (1) zbieranie ziół (1) zbiór ziół (1) zdrowa dieta (2) zdrowe przekąski (2) zdrowe soki (1) zdrowe słodycze (2) zielone soki (1) zioła (4) łatwe ciasta (2)
©2023 Planeta natury | Powered by SuperbThemes & WordPress